G1 Kampioen Seizoen 2022/2023 Hoogste niveau regio Zuid
01-05-2023 | Clubkampioenen
Op 22 april speelden we onze kampioenswedstrijd tegen Eindhoven. We stonden zes punten voor op de nummer twee Uden en Eindhoven kon al geen kampioen meer worden,
omdat ze nog 0 punten hadden. Uden kan nog gelijk komen in aantal punten. Doelsaldo telt bij ons niet, evenals de onderlinge resultaten. Als we in punten gelijk zouden eindigen,
dan moet er een beslissingswedstrijd volgen. We hadden dus nog 1 punt nodig.
En kampioenswedstrijd spelen, daar zijn we goed in (cynisch). We hadden in het seizoen 2018/2019 ook ineens een kampioenswedstrijd, omdat de koploper MOP (hele jaar toen koploper
en wij bleven er steeds in de buurt van) een dag eerder verloor, hadden wij aan een winstpartij in de laatste wedstrijd genoeg om kampioen te worden.
Helaas lukte dit niet, omdat wij ook verloren. Met 5-3 in Veghel tegen Geel-Zwart. Toen waren we nog een zestal.
We eindigden als tweede, net als het seizoen ervoor. Toen was Twente de sterkste en waren wij de beste van de rest. We bleven Geel-Zwart, MOP, Ede en Nijmegen voor.
In 2019/2020 werden we voor het eerst in de historie van het G-hockey in Horst een achttal. In plaats van een kwart veld speelden we nu op een half veld, en in plaats van zes spelers per team,
nu dus acht spelers op het veld per team. We kwamen voor de winterstop in een zware poule terecht. Twee van de drie tegenstanders spelen nu landelijk (Upward Arnhem en Were Di Tilburg G1).
En Oss is weer terug een zestal. We verloren alle wedstrijden. De nummer 1 ging naar de landelijke poule, dat werd Upward, de rest kwam bij elkaar in een zuid-oost poule.
We zaten dus weer met Were Di en Oss en er kwamen Bemmel, Twente en nog een ploeg, ik weet niet meer welke, bij.
Corona zorgde ervoor dat we in het voorjaar 2020 niet konden spelen, zoals heel veel sportwedstrijden en evenementen niet doorgingen.
In het seizoen 2020/2021 hadden we nog last van corona. We zaten weer bij Upward, Were Di en Oss in de poule. Voor de winterstop hebben we nog drie wedstrijden
kunnen spelen (alle verloren), waarna de competitie weer werd stilgelegd.
In 2021/2022 bleek Oss dus al een zestal geworden. Waren er nog maar twee achttallen in het zuiden van Nederland. Were Di en wij.
Maar gelukkig werden Uden en Eindhoven ook een achttal. Uden, in 2019 nog kampioen op het hoogste niveau van de zestallen en Eindhoven speelde
toen op het tweede niveau van de zestallen.
Eindhoven en Uden werden onze tegenstanders, net als Culemborg. Culemborg zat eerst in een poule Noord, maar verloren ook alle wedstrijden.
De eerste wedstrijd verloren we direct tegen Culemborg kansloos met 1-5, maar het was voor het eerst in lange tijd, dat we weer konden hockeyen.
We werden gedurende het seizoen steeds beter (eigenlijk was dit voor ons ook het eerste seizoen bij de achttallen, die helemaal werd afgerond).
In Culemborg hadden we al moeten winnen. Het werd 2-2, maar we waren beter, maar we hadden veel pech. In de derde wedstrijd (weer thuis, we speelden drie keer tegen elke ploeg)
wonnen we met 4-2. Van Eindhoven wonnen we de drie wedstrijden. Uden wonnen we de eerste wedstrijd met 5-3 thuis, in Uden verloren we met 3-2.
Voor de laatste speeldag stond Culemborg samen met ons bovenaan, en Uden stond op 4 punten van ons beiden, maar Uden had nog een inhaalwedstrijd te spelen.
Culemborg won in Eindhoven en wij moesten tegen Uden. Als we wonnen, eindigen we gelijk bovenaan met Culemborg, maar omdat bij ons het doelsaldo en het onderliggende resultaat niet tellen,
en er geen beslissingswedstrijden hoefden te worden afgewerkt, waren we samen met Culemborg kampioen geworden.
Sinds ik bij Horst speel (sinds 2017) was dit ons tweede kampioenswedstrijd. Helaas werd dit ook geen kampioenschap. In de rust waren we nog kampioen, want we stonden 1-0 voor,
maar in de tweede helft ging het mis. We verloren met 2-3. Culemborg kampioen. Uden die de inhaalwedstrijd won in Eindhoven werd tweede en wij (op drie punten, dus maar 1 winstpartij achter)
werden derde. Vorig seizoen was echt een heel spannende competitie.
Dit seizoen is Culemborg naar een poule in het midden van het land gegaan. De tegenstanders bleven Eindhoven en Uden. En er kwam Were Di 2 uit Tilburg bij.
Ik had al voor het seizoen verwacht dat de strijd om de titel tussen Uden en onze ploeg zou gaan.
Na de eerste competitiehelft (van de drie) bleek dat ook wel.
Uden en wij wonen allebei van Eindhoven (Uden met 4-2, Uden speelde thuis en wij met 5-1 in Horst) en we wonnen allebei van Were Di 2 (Uden in eigen huis met 12-0,
wij in Tilburg met 9-0). Eindhoven won ook van Were Di 2 met 9-0.
Zoals in de vorige verslag zei ik al dat Were Di 2 echt een maatje te klein was voor ons. Wij speelden bij hun maar op een kwart van ons kunnen en we wonnen met 9-0.
Het had 20-0 of 30-0 kunnen worden, als we echt goed hadden gespeeld. Maar daar is niemand bij gebaat.
In de winterstop werd Were Di 2 ook naar een andere poule gezet. Zodat ze tegenstanders van hetzelfde formaat zouden gaan spelen. Onze poule was te sterk voor hun.
Horst - Uden was dus de topper. Net als eerdere duels (we zijn gelijkwaardig aan elkaar) werd ook dit een thriller. 1-0 voor, 2-1 achter en bij rust stond het 2-3 voor Uden.
In de tweede helft kwamen wij op 4-3 voorsprong, enkele minuten voor tijd werd het gelijk 4-4, maar Leon haalde in de laatste seconde nog een keer uit en hij zat: 5-4 winst
in de laatste seconde.
Wij wonnen in november op een koude winterdag (het was 1 graad, maar volgens mij was het voor het gevoel enkele graden onder het vriespunt). Ik was de enige op het veld,
met een hockeyrokje met blote benen en met blote armen, in Eindhoven opnieuw met 5-1. Net als in de thuiswedstrijd vond ik het geflatteerd. Eindhoven speelde best goed.
Maar wij scoorden 5x en zij maar 1x.
Uden won in Eindhoven in maart ook met 4-1.
Op 1 april speelden we in Uden in een regenachtige decor. Tenminste, ik weet dat het ervoor geregend had en erna. Tijdens de wedstrijd heb ik niets van regen gevoeld,
maar ik was zo bezig met het uitschakelen van hun sterspeler. We wonnen daar met 5-0. Ook hier vond ik het geflatteerd. Maar ook hier weer hetzelfde verhaal;
wij scoorden en zij niet.
Daardoor de stand voor vandaag: Horst 4-12, Uden 4-6 en Eindhoven 4-0.
We moesten nog twee wedstrijden spelen. Dus 1 punt is voor ons voldoende, we hoefden niet persé te winnen, een gelijkspel was al voldoende.
Het werd weer een zenuwachtige bedoening. Vorig jaar tegen Uden was het hele team zenuwachtig, behalve ik. Maar vandaag had ik ook de zenuwen.
De enige twee die ik rustig vond spelen en die geen last leken te hebben van zenuwen: Kevin en Loes.
Het werd in een spannende en gekke wedstrijd 6-6. We kwamen met 1-0 voor, 1-2 achter, 3-2 voor, 4-5 achter, 6-5 voor en het werd uiteindelijk nog 6-6.
Vooral op het laatst vielen de doelpunten als rijpe appels uit de bomen.
6-6, een score, waardoor beide ploegen tevreden waren. Eindhoven had hun eerste punt behaald, sinds ze achttallen spelen.
Wij hadden het kampioenschap behaald, het eerste kampioenschap als achttal in de historie van het G-hockey in Horst.
Ik vind ook het kampioenschap verdiend, omdat we altijd sportief bleven spelen dit seizoen, en altijd respect toonden voor onze tegenstanders en scheidsrechters.
En we hebben ook heel goed gehockeyd. Het werd steeds beter. Vandaag ging het dan iets minder, maar dat kwam door de spanning.
En iedereen in het team is altijd komen trainen, ook toen we alles verloren. Ons team is echt een fantastisch team.
En wat mijn vader zei (hij was speciaal vanuit Echt gekomen, om de wedstrijd te kijken): we bleven doorgaan, ook vandaag, ook bij tegenslagen (tegendoelpunten).
Bij andere teams zie je dan de kopjes omlaag gaan, bij ons blijven ze omhoog staan, en we proberen om altijd sportief terug te vechten.
Wat bij ons ook is: niemand moppert op elkaar. Iedereen blijft elkaar steunen, elkaar helpen tijdens de wedstrijd. Het is echt een hele mooie team:
gezelligheid en sportief gaan hand in hand met mooie resultaten. Dat bewijst dit seizoen maar weer. En er zullen altijd seizoenen zijn, waarin het minder loopt, maar daar loopt dit team niet weg voor. Ze blijven keihard werken om op een dag weer aan de top te staan, zoals dit seizoen en ook vandaag het voorbeeld zijn.
Ik ben heel erg trots op dit team.
Zo door blijven gaan. Sportief blijven, respect tonen voor tegenstanders en scheidsrechters
De namen van de kampioenen:
Michaela (keepster eerste helft seizoen)
Loes (keepster tweede helft seizoen)
Yasmina
Joyce
Francois
Mandy
Leon
Krissy
Irmy
Bart
Rene
Hanneke
Jeroen
Kevin
Eefje
En de kampioenstrainers: Pieter, Rob, Maud, Heleen en Bart (heeft ons enkele trainingen getraind, dus hoort er ook bij).
Dank jullie wel voor een heel mooi seizoen en op 3 juni hebben we nog een toetje in de vorm van een wedstrijd.
De afsluitende wedstrijd van het seizoen tegen Uden, opnieuw thuis in Horst. De wedstrijd begint dan om 10.30 uur opnieuw op het waterveld 1.
En ook de supporters en ouders en andere personen, die het succes mogelijk hebben gemaakt, dank jullie allemaal. Iedereen heeft goed werk geleverd!!!
